Het verhaal van...
Dit is het verhaal van Dirk Hornsveld
In dit levensverhaal vertellen we u over Dirk Hornsveld.
Zijn geboortewieg stond in Baarn, alwaar hij geboren werd als zoon van Hendrik Hornsveld en Hendrika van der Woordt. Dirk werd geboren op woensdag 12 oktober 1892 en hij overleed op donderdag 21 oktober 1971. Hij mocht 79 jaar en 9 dagen oud worden. Dirk overleed in Soest.
Hij werd 4 dagen later begraven te Soest Veldweg op maandag 25 oktober 1971.
Relaties
Dirk Hornsveld was bij zijn overlijden gehuwd met Anna Maria Klaassen.Beroep
Dirk Hornsveld was sierschrijver / tekenaar / kalligraaf / fotograaf.Overige wetenswaardigheden
Vader Hendrik was de beroemde dahliakweker.Foto grafmonument met dank aan Mevr. A.M.C. van Dalen. Portretfoto: Dirk Hornsveld, met dank aan mevr. A.M.C. van Dalen, Huissen.
Dirk Hornsveld werd vernoemd naar Dirk van der Woord, zijn grootvader van moeders kant. Hij was een vrolijk en levenslustig man en net als zijn vader bezat hij een ernstig en diep begrip voor de geestelijke waarden Zijn geloof was onwrikbaar. Zijn bijbelvastheid was groot. Dirk Hornsveld was o.a. jarenlang voorzitter van de gereformeerde jongelingenvereniging in Baarn. Zo tekende hij in 1928 de oorkonde ter gelegenheid van het 40-jarig julbileum van deze vereniging. In een van de vroegste reclames die hij voor zichzelf maakte en verspreidde (hij woonde toen nog bij zijn ouders in "Burbankia" in Baarn) schreef hij: "oorkonden - jubileumalbums voor alle gelegenheden - titel en opdrachtbladen - calligraphische reproducties van familiewapens en oud-Holl. miniaturen- penteekeningen - natuurgetrouwe foto-licht-schilderingen op glas met eiwitlazuurverven. Als oudste zoon was Dirk voorbestemd om de kwekerij van zijn vader Hendrik over te nemen. Hij volgde opleidingen op tuinbouwgebied en behaalde alle benodigde dipolma's. Maar in plaats van kweken tekende hij liever de bloemen in de kassen, zodat het kwekersvak overging op zijn jongere broers Henk en Klaas. Dirk bezocht rond 1915 de grafische school in Utrecht en leerde daar siertekenen. Bron: Tijdschrift van de Historische Kring Baerne September 2003. Al op jeugdige leeftijd blijkt Dirk schrijf- en tekentalent te bezitten. Zijn briefjes naar familie en vrienden waren bijna grafische hoogstandjes. Al spoedig ontwikkelde hij dit talent via zelfstudie tot professioneel niveau. Bewijzen van zijn kunnen werden gevonden in zijn eigen trouwkaart, nieuwjaarswensen, in talloze affiches, diploma's, oorkonden, teksten etc. Het hanteren van potlood, pen en penseel (en de brandstift) gingen hem kundig af. Daarbij lagen portretten hem even gemakkelijk als landschappen, hoewel hij voor dit laatste duidelijk voorkeur toonde. Binnen zijn familie hangen nog vele schilderijen van zijn hand aan de wand. Zijn muzikale gave kwam vooral tot uiting op de huiselijke feestjes, op bijvoorbeeld de jaarvergaderingen van de jongelingsvereniging en bij kerkelijke activiteiten, waar veelal samen met vrienden en vriendinnen muzikale bijdragen werden geleverd. Ook aan zijn fotografische capaciteiten mag niet worden voorbijgegaan. Via de oude glasplatentechniek werden misschien wel duizend foto's geproduceerd. Ze zijn in verschillende familie-archieven terechtgekomen. Bijna ieder familielid, vanaf zijn oude grootvader tot en met zijn laatst gekende kleinkind keek naar "het vogeltje". Prachtig, dat geheimzinnig gedoe: een voorovergebogen mannetje achter een houten doos op een driepoot met een grote zwarte doek over zich heen. Dirk was, evenals zijn broers en zussen, een vrolijk en levenslustig mens, met veel gevoel voor humor. Toch bezat hij, net als zijn vader, een ernstig en diep begrip voor de geestelijke waarden van het leven. Zijn onwrikbaar geloof en bijbelvastheid, daarbij de gave des woords, leidde hem vaak tot voortrekkersfuncties binnen het kerkelijk leven. 0.a. was hij jarenlang voorzitter van de gereformeerde jongelingsvereniging in Baarn. Op veel latere leeftijd voelde hij zich geroepen zich in dienst te stellen van de geestelijk arme mens. Via de "Hope Bible Mission Nederland " krijgt hij de gelegenheid evangeliserend werk te gaan verrichten. Aanvankelijk vindt deze geestelijke verzorging plaats op de woonwagenkampen van Soest, Amersfoort, Baarn en omgeving. Maar al spoedig trekt hij met zijn busje richting Veluwe en zelfs het strand, waar hij bijbelclubs, tentmeetings, vakantiekampen e.d. organiseert. Maar ook op de hoeken van de straat en op de pleinen draagt hij het evangelie uit, voert hij gesprekken en zingt hij met de mensen onder begeleiding van zijn accordeon bekende liederen. Op vaste tijden en vaste plekken trekt hij met de geluidswagen, vaak samen met zijn vrouw, naar Vreeswijk, Vianen, Utrecht, Barneveld, Ermelo, Harderwijk, Putten, Laren en Soesterberg. Hij houdt hier kinderbijeenkomsten, zingt met de kinderen en vertelt een bijbelverhaal. Zijn stelling: "gij zult mijn getuigen zijn... " heeft hij nog tot op hoge leeftijd mogen waarmaken. Dirk, een veelzijdig en bewonderenswaardig mens. Bij velen geliefd en door zijn kinderen op handen gedragen. Dirk werd begraven op de Hervormde Begraafplaats aan de Veldweg in Soest. (Uit "Driehonderd jaren Hornsveld", Genealogie en Geschiedenis van de Familie Hornsveld van D.H. Werner, Culemborg, 1992.) De laatste jaren van zijn leven leed Dirk aan de ziekte van Parkinson.