Tijdens de tweede wereldoorlog werd de grote klok in de Nicolaaskerk aan de Kerkstraat door de bezetters weggenomen. De kleine Angelusklok bleef gespaard. Door een spontane actie van enkele parochianenDoor een spontane actie van
enkele parochianen en de grote offerzin van heel katholiek Baarn, kwam de kerk in 1950 weer in het bezit van drie nieuwe klokken, gegoten door de firma Petit en Fritzen uit Aarle-Rixtel.
Op zaterdag 20 mei 1950 werden de klokken plechtig ingehaald. Bij hotel Groeneveld werden ze op een versierde vrachtwagen geplaatst en begeleid door pastoor en zijn kapelaans en het klokkencomité naar het kerkplein gebracht. De burgemeester van Baarn sprak enkele woorden en loofde de offerzin van de Baarnse katholieken. Intussen beierde de klok van de Brinktoren haar jongere zusters een feestelijk welkom toe.
Op zondag 21 mei werden de nieuwe klokken plechtig ingewijd door de oudste priesterzoon der parochie, Mgr D. Huurdeman, Vicaris-Generaal van het Aartsbisdom. Bij de wijding ontvingen de klokken de namen Nicolaas, Maria en Joseph.
De grootste klok, Nicolaas, weegt 717 kg, Maria weegt 513 kg en de kleinste Joseph 356 kg. De Nicolaasklok wordt geluid om de dood aan te kondigen van een mede-parochiaan en om hem te begeleiden naar zijn laatste rustplaats. De Mariaklok wordt driemaal daags geluid als Angelusklok. De Josephklok wordt geluid als een kleine door het H. Doopsel wordt ingelijfd bij de parochiegemeenschap. Nog voordat deze klok in haar klokkenstoel zat werd deze geluid door een blijde vader Klaarwater die de doop van zoon Frederik Hendrik Jozef aankondigde. Drie blijde klokken luiden een nieuw bruidspaar tegen. |