31769

Gabriël Willem Keuter was weduwnaar van Maria Catharina Warmenhoven

26-05-1888 Alkmaar

17-03-1958 Amsterdam

Begraven op 21-03-1958 Baarn Nieuwe algemene begraafplaats Wijkamplaan

Klik hier voor een vergroting van deze afbeelding

Roelof Keuter

Constantia Brongers

koopman

Op 4 december 1908 is Keuter naar Amsterdam vertrokken. Aanvankelijk werkte hij als kantoorbediende. Op 5 mei 1919 richt hij samen met Willem Fredrik Karel de Groot (geb. 06/09/1889 te Alkmaar) de firma L. van den Houten & Co op. Volgens de gezinskaart van zijn vader is Gabriël een koopman in chemicaliën. In zijn Amsterdamse periode verhuist hij 10 keer. Op 2 mei 1923 trouwt hij met Maria Catherina Warmenhoven. Maria heeft 2 dochters uit een eerder huwelijk: Anna Maria Snijders (geb. 28/07/1908 te Amsterdam) en Maria Elisabeth Snijders (geb. 04/02/1910 te Amsterdam). In april 1935 vertrekt hij naar Baarn. Hij heeft meer dan 30 jaar voor de N.V. Petrovitch te Amsterdam gewerkt.

In het maandblad der V.A.V.V. “Alcmaria Victrix” van mei 1958 – No. 7 staat een In memoriam van G.W. (Pear) Keuter. Pear is van ons heengegaan. Geheel onverwacht, zo vermeldt de rouwcirculaire. Zeker voor ons. Bij het 60-jarig bestaan was hij nog de centrale figuur. Van welp tot de oudste veteraan kent iedere Alcmariaan “Pear” of heeft van hem gehoord. Lachend, spiritueel, boordevol cijfers en anekdotes, betrekking hebbend op Alcmaria, gevoelig, tot tranen geroerd als de Alcmaria-jeugd op de receptie zijn trouw aan de clubkleuren bezweert, uiterst sportief, zo was hij op ons feest en zo heb ik hem altijd gekend. Alleen was hij eind december bezorgd over de gezondheid van zijn vrouw, maar hoe verheugd vertelde hij begin januari, dat zij weer vrijwel was hersteld. Enige weken daarna stierf zij. En op 17 maart Pear zelf. Diep greep binnen korte tijd de Almachtige in een gezinsleven in. Toen in 1903 mijn voetballoopbaan aanving, speelde Gab of Pear, zoals we hem beter kennen, al jaren in Alcmaria. Gesproten uit een Alkmaars geslacht - op het Verdronkenoord, tegenover de Vismarkt dreef de familie een bekende stoffeerderij - was zijn hart als jongen reeds verpand aan Alcmaria en is dat gebleven. Al voerde zijn weg hem naar Amsterdam en later naar Baarn. Alcmariaan bleef hij in zijn ganze wezen. Hij werd een goed voetballer en groeide uit tot een groot Alcmariaan. Een kenner van onze historie was hij als niemand anders. Vanaf de oprichting van het 'Alcmaria Nieuws' in 1922 vormden zijn artikelen even zovele hoogtepunten. In zijn rustige verteltrant - zonder een zweem van mooischrijverij - leefden voor ons geestesoog de beelden uit het verleden. Hoe typerend was zijn beschrijving van de drie gebroeders Boelmans ter Spill. En als weer eens de hooggespannen verwachtingen zo omstreeks St. Nicolaas of Nieuwjaar door onverwachte tegenslagen het zwaar te verduren kregen, hoe warm was dan zijn medeleven. Juist dat intense medeleven uit de verte – de laatste jaren zagen we hem niet zo vaak op ons veld – maakte hem als een verbindende schakel tussen oudste en jongste geschiedenis tot een legendarische figuur. In hem vonden alle Alcmarianen een voorbeeld van voetbalkennis, sportiviteit en clubliefde. Toen ik dan ook hedenmorgen het overlijdensbericht las, werd ik stil in mijn binnenste. Alcmarianen, laten wij allen even stil zijn en te midden van het drukke leven ingekeerd denken aan deze fijngevoelige mens, die zoveel hield van zijn club. 19 maart 1958.

Met dank aan dhr. P. Gerritsen, clubarchivaris en beheerder erfgoed Omnisportvereniging Alcmaria Victrix.

Baarn Nieuwe algemene begraafplaats Wijkamplaan